Dlaczego nastolatki mają problemy z motywacją? cz. 2

  1. W kontaktach z nastolatkami dorośli muszą być jednocześnie uprzejmi i stanowczy, kiedy przychodzi moment rozliczenia dziecka z tego, co obiecało. Gdy dziecko nie robi tego, o co je prosimy, często zapominamy o szacunku dla niego. Zrozumienie, jak bardzo jest on ważny w kontaktach z młodym człowiekiem jest niejednokrotnie najtrudniejszym zadaniem. Skąd dorośli wzięli ten szalony pomysł, że aby sprawić, by nastolatki lepiej sobie radziły, najpierw muszą sprawić, by poczuły się gorzej. To nie działa.
  2. Dorośli dają swoim dzieciom zbyt wiele rzeczy (nowy komputer, telefon, markowe ubrania), a potem dziwią się, dlaczego nie są one wdzięczne, tylko zamiast tego chcą więcej i więcej. Wspólne praktykowanie wdzięczności czy angażowanie się w pomoc innym może być silnym motywatorem dla nastolatka.
  3. Dorośli bardzo często są bardziej zainteresowani krótkoterminowymi rezultatami, które ma osiągnąć nastolatek, niż długofalowymi.
  4.  Lęk + zmartwienie = niższy poziom skupienia = niższy poziom motywacji. Takie równanie opisuje w swojej książce „Psychologia geniuszu. Odblokuj talenty i kreatywność swojego dziecka” Andrew Fuller, profesor psychologii na Uniwersytecie w Melbourne. Zwraca uwagę na to, że motywacja w bardzo dużym stopniu zależy od tego, czy posiadamy umiejętność pokonywania własnych lęków. „Zaniechanie działania jest często po prostu mniej stresujące niż włożenie wysiłku w coś, co może się nie udać. Zwłaszcza że to, czego się boimy, wydaje się jeszcze straszniejsze, gdy tego unikamy” – pisze Andrew Fuller. Jako receptę na taką sytuację sugeruje by w pracy z dzieckiem zwracać jego uwagę na samo działanie, a nie wynik jego działań. Dziecko najlepiej uczy się i zdobywa nowe umiejętności, gdy po prostu skupia się na tym, co robi w danej chwili, bez zbędnego oceniania i komentowania jego działań.
  5. Warto pamiętać także o tym, że w zdrowym ciele zdrowy duch. Źle zbilansowana dieta uboga w makro i mikroelementy, np. nastolatki która się odchudza, może być przyczyną obniżonej motywacji.
  6.  Problemy ze snem mogą być kolejną przyczyną obniżonej motywacji. Nastolatki powinny spać minimum 9 godzin. Rytm dobowy nastolatka zmienia się. Najczęściej ich aktywność przesuwa się na wieczór i noc. Muszą jednak wstać wcześnie do szkoły i są po prostu niewyspane. „Kiedy zwierzęta czy ludzie uczą się konkretnego zadania – na przykład rozkładu nowego otoczenia czy zestawu skomplikowanych zasad – i pozbawi się ich snu w nocy po sesji treningowej, ich wyniki w zadaniu następnego dnia są zdecydowanie gorsze, niż były, gdyby się wyspali. Dzieje się tak dlatego, że podczas nocnego snu mózg konsoliduje wiedzę zdobytą poprzedniego dnia.”- pisze w książce „Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatka” Sarah-Jayne Blakemore.
  7.  Depresja lub inne zaburzenie psychiczne także może być przyczyną obniżonej motywacji. Nie wolno lekceważyć niepokojących sygnałów, które zauważamy. Depresja jest chorobą wymagającą leczenia i wsparcia ze strony najbliższych osób z otoczenia chorego. Dzięki szybkiej diagnozie i rozpoczęciu profesjonalnej terapii epizody depresyjne są możliwe do wyleczenia.

Żródło: psychologiadziecka.org